De geboorte van de stamvaders, het eerste paar

“De verzoeking van Adam”, door Debora Pacifico. Het werk laat zien dat Adam als enige verantwoordelijk is voor de zondeval. We weten uit de Bijbelse Genesis die aan Don Guido werd geopenbaard dat de geschiedenis van de mensheid begon toen God de eerste twee menselijke gameten, mannelijk en vrouwelijk, dat wil zeggen sperma en eicel, schiep en ze in de baarmoeder van een (dierlijk) vrouwtje plaatste.

Een pre-menselijke vrouw, uniek in haar soort, die we ‘voorouder’ zullen noemen, met 47 chromosomen, in plaats van 48 zoals haar zussen, zodat ze het leven kon schenken aan het eerste ‘kind van God’ (de uitdrukking ‘mens’ wordt bij Don Guido voor de nakomelingen van Kain gebruikt). Uit deze levende couveuse (=broedmachine), met het meer menselijke uiterlijk van haar dierlijke zusters, werd de stamvader van de mensheid Adam geboren en deze voorouder trad op als zijn voedster. Adam werd verondersteld de Prins van de aarde te zijn en een medewerker van God, die als Vader/Moeder voor hem optrad en hem met innerlijke woorden leerde spreken, een vuur te maken en een rudimentaire woning te bouwen.
Toen Adam (met 46 chromosomen) ongeveer vijftien jaar oud was, schiep God in de baarmoeder van dezelfde vrouwelijke couveuse (Eva, de voorouderlijke moeder, ‘de moeder van alle levenden’ genoemd) een menselijke vrouwelijke gameet (van 46 chromosomen), die Hij tijdens zijn slaap aan die van Adam koppelde, en baarde het eerste schepsel, die we ‘de Vrouw’ zullen noemen. Genetisch gezien was God een Moeder voor de Vrouw vanuit fysiek oogpunt en een Vader in de geest, omdat de Heilige Geest de Heilige Geest in haar ziel uitstraalde, zoals Hij al had gedaan met Adam. Dit waren de eerste twee Kinderen van God; de dochter en de zoon van God, met hun bovennatuurlijke gaven gericht op hun missie als Voorouders, een missie die ze in gehoorzaamheid hadden moeten uitvoeren omdat ze al in dit leven gericht was op (eeuwig) geluk. Daarom heeft de stamboom van de Kinderen van God zijn wortels in God, omdat ze rechtstreeks door Hem zijn geschapen. Ze stamden niet af van de dierlijke Eva, die ze in haar schoot (couveuse, draagmoeder) droeg en hen baarde, maar ze kwamen alleen van haar af, omdat Eva slechts het middel of de steun was voor de dracht en het zogen (borstvoeding). In feite is er geen enkel gen doorgegeven van de voorouderlijke soort aan de Kinderen van God, alleen voeding. Voor de mens (46 chromosomen) zou het onmogelijk zijn geweest om met de voormenselijke soort (48 chromosomen) te genereren, omdat de chromosomen zich bevinden als de haken van een rits: ze kunnen alleen combineren als ze gepaard zijn of hooguit als er nog maar één aan één kant is. Er was dus geen mogelijkheid tot hybridisatie tussen de menselijke (hier: Kinderen van God) en de voorouderlijke soort omdat het verschil van twee chromosomen dit verhinderde, behalve voor de vrouwelijke Eva die er 47 had.
Het is Gods gewoonte om een soort te scheppen die begint bij een reeds geschapen soort en deze alleen gebruikt als een ondersteuning of middel om de nieuwe te enten. Voor de menselijke soort gebruikte hij die voorouderlijke vrouw, uniek in zijn soort, omdat het speciaal was gemaakt met 47 chromosomen om geen afwijzing te veroorzaken.

Noach nam zijn zonen én hun vrouwen mee op de Ark?

Ja, in Genesis 6-9 staat dat Noach met zijn vrouw, zijn drie zonen (Sem, Cham en Jafeth) én hun vrouwen op de Ark ging. Volgens Don Guido is het mogelijk dat één van die vrouwen uit een onzuivere lijn kwam (meestal wordt Cham genoemd), waardoor de genetische verstoring en zedelijk verval zich opnieuw kon verspreiden na de zondvloed.

Met wie kreeg Seth nakomelingen?

De Bijbel noemt geen specifieke vrouw bij naam. In de vroege mensengeschiedenis, zoals beschreven in Genesis, waren huwelijken tussen broers en zussen in de eerste generaties gebruikelijk, aangezien er nog geen genetische afwijkingen waren. Seth zou dus getrouwd zijn met een naamloze zuster of een naaste verwante. Volgens de openbaringen aan Don Guido Bortoluzzi betrof het hier een vrouw uit de zuivere lijn — een afstammelinge van Adam en de ‘Vrouw’.

Bezaten de Anunnaki de Heilige Geest? En de Nephilim niet?

De Anunnaki waren verre afstammelingen van Seth, nadat zijn nageslacht zich had vermengd met de dochters van de mensen. Zij leefden in de tijd dat er reuzen op aarde waren. Omdat deze verre nakomelingen van Seth — op internet aangeduid als ‘Anunnaki’ — het heilsplan van God hadden verworpen, leefden zij zonder de inwoning van de Heilige Geest. De Heilige Geest trok zich geleidelijk terug. Deze periode, die voorafging aan de zondvloed, heeft vermoedelijk miljoenen jaren geduurd.

Annunaki. Verdorven afstammelingen van de dochters en zonen van God, de kinderen van Adam en de Vrouw.

Nephilim. Voortbrengsels van de verdorven ‘zonen van de Annunaki’, die gemeenschap hadden met ‘de dochters van de hybride mensen; nakomelingen van Adam en het wijfje van de voormenselijke soort Eva’. De Reuzen staan genoemd in de Bijbel.

---

De Nephilim volgens de openbaringen aan Don Guido Bortoluzzi

In het licht van de openbaringen die Don Guido Bortoluzzi mocht ontvangen, krijgt de mysterieuze vermelding van de Nephilim in Genesis 6, vers 4, een diepere en meer verhelderende betekenis. Waar de traditionele exegese hen veelal aanduidt als “reuzen”, blijkt uit deze goddelijke inzichten dat het in wezen gaat om een afstammingslijn die voortkomt uit een verboden vermenging tussen twee fundamenteel verschillende genealogische takken: enerzijds de genetisch zuivere zonen van God, anderzijds de dochters van de mensen, dat wil zeggen: de nakomelingen van Kaïn – de eerste hybride mens.

Belangrijk is hierbij het onderscheid dat met “zonen van God” niet meer de oorspronkelijke, volmaakt zuivere afstammelingen van Adam en de Vrouw worden bedoeld, maar latere generaties die reeds gedeeltelijk waren aangetast, maar nog sporen droegen van hun oorspronkelijke waardigheid. In moderne, alternatieve informatienetwerken worden zij weleens aangeduid als Annunaki – een term die verwijst naar hun vervallen, maar nog steeds overheersende natuur.

---

De oorsprong van de Nephilim

Volgens wat aan Don Guido geopenbaard werd, ontstond het geslacht van de Nephilim op het moment dat de zonen van God gemeenschap hadden met de dochters van de hybride mensen – met andere woorden: met vrouwen uit de lijn van Kaïn, voortgekomen uit de onwettige hybridisatie van Adam met een voormenselijk vrouwtje. Deze vermenging leidde tot een nieuw soort nageslacht, gekenmerkt door een verdergaande ontwrichting en verdorvenheid.

De Nephilim waren het resultaat van een vermenging die zowel genetische elementen van de zonen van God bevatte, als componenten van het hybride mensengeslacht. Het ging om wezens die noch volledig kinderen van God waren, noch volledig hybride mens, noch erfgenamen van Gods Geest: zij vormden een verderfelijke mengvorm, biologisch en geestelijk ontaard, voortgekomen uit verboden en grensoverschrijdende verbintenissen.

---

Annunaki

Hoewel Don Guido de term Annunaki zelf niet gebruikte, is deze aanduiding gangbaar op hedendaagse informatieplatformen om wezens te beschrijven die als “halfgoden” worden opgevoerd. Binnen de context van de openbaringen aan Don Guido kan men deze term toepassen op de zonen van God van latere generaties: wezens die niet meer volmaakt zuiver waren, maar nog herkenbaar als dragers van het oorspronkelijke zuiver geestelijk ontwerp. Zij bezaten nog fysieke superioriteit en morele restanten van hun oorsprong, maar waren reeds innerlijk aangetast door de besmetting die via de erfzonde in de menselijke lijn was doorgedrongen.

Het zijn geen “engelen” of “goden” zoals mythen suggereren, maar afstammelingen met een gedeeltelijk behouden oorsprong die definitief de weg insloegen naar moreel en genetisch verval.

---

Nephilim

De naam Nephilim is afgeleid van het Hebreeuwse werkwoord npl, wat “vallen” betekent. In het licht van de openbaringen aan Don Guido verwijst deze benaming niet naar een hemelse val, zoals sommige tradities stellen, maar naar een dubbele val: een biologische degeneratie en een geestelijke afdaling.

De Heilige Schrift vermeldt in Genesis 6, vers 4: “In die dagen – en ook daarna – waren (= kwamen) er reuzen (‘Nephilim’) op aarde, toen de zonen van God (‘Annunaki’) zich verenigden met de dochters van de mensen en dezen hun kinderen (dus de reeds genoemde Nephilim) baarden. Dat zijn de sterke mannen (en vrouwen) van vroeger, mannen (en vrouwen) van naam.”

Volgens Don Guido verwijst deze passage niet naar nobele of heldhaftige figuren, maar naar dominante en verwrongen wezens, die door hun fysieke kracht, dierlijke driften en morele losbandigheid uitmuntten in heerszucht en onderdrukking. Zij waren zelf vol tirannie, geweld en lijden – in de periode van vóór de zondvloed.

De Vrouw, moeder van Abel

De naam van die zuivere Vrouw, moeder van Abel (en Seth, en verder nageslacht van haar en van Adam).

Volgens de openbaringen van Don Guido Bortoluzzi wordt de zuivere Vrouw, die de legitieme partner van Adam is en de moeder van Abel, niet met een eigen naam aangeduid. In de visioenen noemt Jezus haar:

• “de eerste Vrouw”
• “de natuurlijke moeder van de zonen van God”
• “de Vrouw” (met hoofdletter)
• en benadrukt dat zij niet Eva is.

Don Guido maakt een scherp onderscheid tussen:

• Eva, het voormenselijke vrouwtje dat dienstdeed als surrogaatmoeder (zij baarde zowel Adam als de Vrouw), en later door Adams ongehoorzaamheid ook de moeder van Kaïn werd — een hybride zoon.
• De Vrouw, een volmaakt door God geschapen menselijk meisje, geboren uit een eicel die door God werd gecreëerd en in Eva’s baarmoeder werd geïmplanteerd, maar zonder genetische bijdrage van Eva zelf.

Jezus zegt in het visioen expliciet:

“Weet wel dat zij [de Vrouw] onschuldig is.”

En ook dat zij de ware bruid van Adam is, bedoeld door God vanaf het begin, terwijl Eva slechts een brug was — oorspronkelijk bedoeld als “bruggenhoofd” voor Gods scheppingswerk, maar uiteindelijk een brug tussen mens en dier geworden door Adams overtreding.

Samenvattend:

De zuivere vrouw, moeder van Abel, heet bij Don Guido eenvoudigweg “de Vrouw” of “de eerste Vrouw”. Zij krijgt geen eigennaam, omdat haar betekenis archetypisch* is: zij staat voor de oorsprong van het ware mens-zijn, het begin van de legitieme en zuivere afstamming van de “zonen van God”.

—

Voetnoot

(*) Het woord archetypisch betekent dat iets een oermodel of oerbeeld is — een universeel symbool dat een diepere betekenis vertegenwoordigt die voor de hele mensheid herkenbaar en betekenisvol is, vaak op een onbewust niveau.

Bij don Guido:

“Zij krijgt geen eigennaam, omdat haar betekenis archetypisch is: zij staat voor de oorsprong van het ware mens-zijn, het begin van de legitieme en zuivere afstamming van de ‘zonen van God’.”

Dit betekent dat de Vrouw niet als individu met een gewone persoonlijke naam wordt voorgesteld (zoals “Sara” of “Rebekka”), maar veeleer als het oerbeeld van de zuivere, door God gewilde vrouwelijkheid en menselijkheid. Ze is het vrouwelijke archetype van de volmaakte schepping — zuiver, onschuldig, geestelijk levend, en in volledige harmonie met God.

Vergelijkbaar:

• Adam is het archetype van de Mens (de eerste mens, de stamvader van de mensheid),
• De Vrouw is het archetype van de zuivere mensenziel (de Moeder van de zonen van God),
• terwijl Eva (in Don Guido’s betekenis) staat voor het oermodel van de “valse vrouw” die ongewild instrument werd van de erfzonde.

Kortom, archetypisch betekent hier: meer dan een persoon — zij belichaamt een fundamenteel geestelijk beginsel dat aan de oorsprong van het menselijke geslacht staat. Daarom wordt zij aangeduid met de titel de Vrouw in plaats van met een gewone naam.

Hoe is Abel geboren?

Volgens de openbaringen van Don Guido Bortoluzzi is Abel niet het eerste kind van Adam en Eva, maar wel het eerste kind dat werd geboren uit een legitieme, zuivere verbintenis tussen de volmaakt geschapen Mens (Adam) en de eerste Vrouw (niet het vrouwtje van de voormenselijke soort genaamd Eva) die door God voor hem was bedoeld. Deze Vrouw werd ongeveer twee jaar na Kaïn geboren, door een bijzondere scheppingsdaad van God in de baarmoeder van Eva, die toen nog slechts als surrogaatmoeder fungeerde.

Hoe werd Abel verwekt volgens Don Guido?

• De eerste Vrouw (niet Eva) werd door God geschapen via implantatie van een door God vervaardigde menselijke eicel in de baarmoeder van een voormenselijk vrouwtje (Eva), zonder genetische bijdrage van dat vrouwtje. Dit meisje groeide op tot de legitieme levenspartner van Adam.
• Nadat zij geslachtsrijp was geworden (ongeveer 15 jaar oud), werd zij de wettige vrouw van Adam. Hun vereniging was volledig in overeenstemming met Gods plan. Abel werd het eerste kind van deze volmaakt menselijke ouders.
• God had hierbij geen nieuwe gameten meer nodig te scheppen, omdat Adam en de Vrouw beide tot de zuivere soort behoorden. Hun genetische integriteit was onaangetast door hybridisatie. Abel werd dan ook geboren “naar het beeld en gelijkenis” van Adam, zuiver van lichaam en ziel, zoals oorspronkelijk bedoeld.
• Abel was dus de eerste genetisch zuivere zoon van Adam en de eerste Vrouw, en werd beschouwd als een “zoon van God” in tegenstelling tot Kaïn, die de vrucht was van Adams ongehoorzaam contact met het voormenselijk vrouwtje Eva. Kaïn was genetisch verontreinigd en een hybride wezen, en derhalve “een zoon van de mens”.

Waarom is dit belangrijk?

• In Don Guido’s visie is Abels zuiverheid fundamenteel voor het begrip van de menswording, de erfzonde en de verlossing. Hij belichaamt het oorspronkelijke plan van God: een zuiver, geestelijk en lichamelijk volmaakt menselijk geslacht.
• Abels dood is symbolisch én tragisch, want het markeert het begin van de uitroeiing van de zuivere tak van de mensheid door de hybride, zondige tak. Dit verklaart de diepe symboliek van broedermoord, maar ook de tragiek van de erfzonde die genetisch werd doorgegeven.

—

In de openbaringen van Don Guido Bortoluzzi speelt het begrip gameten een centrale rol in zijn alternatieve verklaring van de oorsprong van de mens en de erfzonde. Volgens zijn visioenen heeft God zelf, bij het begin van de menselijke soort, de eerste menselijke gameten geschapen. Hier volgt een heldere uitleg binnen de context van zijn visie:

Wat zijn gameten volgens Don Guido?

Gameten zijn in de biologische zin de voortplantingscellen van levende wezens: De mannelijke gameet is de zaadcel (spermatozoïde). De vrouwelijke gameet is de eicel (ovum). Samen versmelten deze cellen bij de bevruchting tot een nieuwe levenscel — de zygote — die het begin vormt van een nieuw individu.

De rol van de gameten in Don Guido’s visioen

In de context van Don Guido’s openbaringen betekent dit: God heeft persoonlijk de gameten geschapen van zowel de man als de vrouw van de volmaakte menselijke soort. Dit noemt hij een daad van schepping uit het niets (creatio ex nihilo), niet slechts een opwaardering van bestaande cellen.

Deze eerste mannelijke en vrouwelijke gameten zijn niet voortgekomen uit een evolutionaire ontwikkeling, maar zijn door God direct in een surrogaatmoeder (een voormenselijk vrouwtje) geïmplanteerd, die zelf geen genetisch materiaal aan het nieuwe menselijk leven doorgaf. Zij fungeerde enkel als een incubator of draagmoeder.

Op die manier ontstond de eerste volmaakte mens, bezield met de Geest van God. De menselijke soort begon dus niet biologisch, maar met een bovennatuurlijke scheppingsdaad in het genoom.

Gameten en de erfzonde

De erfzonde, in Don Guido’s visie, vond plaats toen Adam gemeenschap had met een vrouwtje van een voormenselijke soort (de ‘slang’ van Genesis 3), zonder tussenkomst van God: In dat geval gebruikte Adam zijn eigen (door God geschapen) gameet, maar de eicel (gameet) van het vrouwtje was afkomstig van een lagere soort. Er vond dus een hybridisatie plaats tussen zuivere en onzuivere gameten. God had deze tweede conceptie niet gewild noch gezegend, en Hij schiep hier dus géén nieuwe gameten: het was geen scheppingsdaad, maar een daad van ongehoorzaamheid. Het resultaat was Kaïn, de eerste hybride: lichamelijk en geestelijk gebrekkig, niet meer in staat om Gods Geest te dragen. Daarmee begon de tragische lijn van de “zonen van de mens”.

Samenvattend

Gameten bij Don Guido zijn de door God uit het niets geschapen zaad- en eicellen van de eerste volmaakte mens en vrouw. Ze vormen het fundament van een zuivere, door God bedoelde mensheid. Elke afwijking daarvan — zoals in het geval van de erfzonde — berust op het gebruik van niet-door-God-geschapen gameten, waardoor biologische corruptie en geestelijke vervreemding ontstond. Dit ligt aan de oorsprong van de mensheid zoals wij die nu kennen: gebroken, lijdend en sterfelijk.

De geschriften van pastoor Guido Bortoluzzi worden door veel priesters met scepsis ontvangen. Toch ben ik ervan overtuigd dat zijn visioenen een diepe waarheid bevatten. De Kerk heeft hierover tot op heden nog geen officieel standpunt ingenomen. Zolang dat niet het geval is, blijft er ruimte voor persoonlijke beschouwing en serieuze bestudering van Gods Scheppingswerk.

Een lezersreactie op mijn Facebookpagina* over deze thematiek:

“We worden waarschijnlijk al snel bestempeld als ‘aanhangers van het creationisme’. Zelf heb ik onlangs nog de voor- en tegenargumenten op Wikipedia bekeken. Toch ervaar ik dat deze openbaringen aan Guido Bortoluzzi voor ons christenen veel verhelderender zijn dan de klassieke verklaringen. Tot op heden heeft niemand werkelijk een bevredigende uitleg kunnen geven over wat de erfzonde precies inhoudt. Wanneer gesproken wordt over ‘de vrouw die Adam verleidde’, denken velen automatisch aan Eva — maar dat staat zo niet letterlijk in de Bijbel. En dat het eten van een appel als een zware zonde zou gelden, zeker als het slechts symbolisch bedoeld is, blijft toch een merkwaardige redenering. De gedachte dat het hier mogelijk gaat om een vermenging van mens en dier — zoals Bortoluzzi suggereert — werpt een totaal ander licht op deze fundamentele gebeurtenis. Dit helpt ook om beter te begrijpen wat bedoeld wordt met Maria’s Onbevlekte Ontvangenis: Zij werd zonder enige besmetting van zonde ontvangen. En het werpt licht op de diepere betekenis van Jezus’ verlossingswerk aan het kruis: Hij heeft ons verlost van een erfelijke breuk met Gods oorspronkelijke schepping.”

* (https://www.facebook.com/pastoor.geudens)